O Bajramu, dv'je hiljade trece,
dva su srca ostala bez srece.
Usamljena dva srca tugujuci,
za sehidom, babom, svojim zaleci.
Probudila majka, Ahmu, sina,
brigo moja, najveca, jedina!
U dzamiju Bajram klanjat podji,
posl'je babi ti na mezar dodji.
Obraduj ga Fatihom i dovom,
bice sretan i na svijetu onom!
U dzennetu tvoj babo boravi,
Allah sehide džennetom obdari!
Prica majka, a suze se nizu,
jedna drugu niz lice prestizu.
Odijelo mu i fesic priprema,
i babinu kravatu mu sprema,
Sto je babo na Bajram nosio,
s Ahmom bi se danas ponosio.
Abdest uzmi, bismillu prouci,
zbori majka, srce hoce puci!
Sa ponosom prodji kroz carsiju,
i otidji u nasu dzamiju,
jeca majka, a srce se kida,
ti si dijete bosanskog sehida!
Za slobodu Bosne on je pao,
Allah mu je vjecni dzennet dao!
Pred Svevisnjim, oni se ne stide,
Milostivi, nagradi sehide!!!
E.TERZIC
No comments:
Post a Comment